sábado, 26 de novembro de 2011

PAREDES

                        Quatro paredes  cinzas.

                        O teto e o chão.

                        Meus pensamentos.

                        Meus pés no chão.

                        Minha cabeça no teto.

                        Eu e as paredes

                        Silêncio...

                        Tristeza ...

                        Vazio ...

                        Sombras ...

                        Eles chegam.

                        Me abraçam.

                        Eles saem.

                        Eu fico.

                        No quarto cinza.

                        Espero ...

                        Ninguém fica.

                        Amores efêmeros.

                        Eu continuo no quarto.

                        Na cama.

                        Na solidão.

                        Apenas lembranças.

                        A porta se abre.

                        Sorrisos.

                        Afagos.

                        Estou feliz.

                        O quarto ficou azul!
                                            Edison Borba

Um comentário:

  1. Quantos quartos não estão cinzas, aguardando que essa porta se abra e se encha de azul. Torço sempre para que todos tenham um quarto sempre azul. Esse azul que enche de energia nossa vida. Salve a vida. Salve o azul

    ResponderExcluir